Filia w Przyworach
08.04.2014 -spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki
Kolejne w tym roku spotkanie DKK, na którym zostały omówione książki: Reginy Brett „Bóg nigdy nie mruga”; Marii Ulatowskiej ”Prawie siostry”.
Felietony pani Brett pozwoliły nam zastanowić się nad swoim pojmowaniem życia , tego codziennego, normalnego ze swoimi czynnościami dnia codziennego, ale także tego bardziej duchowego. Czytając te lekcje to komu z nas nie zdarza się zwątpić w sens istnienia ? Co wtedy robić ? Większość ludzi popada w depresję, odpuszcza sobie życie towarzyskie, naukę, czasami przez jakąś rzecz, ( która często jest
dla nas przysłowiowym końcem świata ) nie możemy się pozbierać. Dużo jest takich zdarzeń. Czy to mających podłoże natury uczuciowej, kariery zawodowej, czyjejś śmierci, nagłej choroby. Wystarczy moment, aby upaść na kolana i nie móc podnieść się z nich o własnych siłach. Autorka książki też przeżyła swój dramat. Nigdy nie wierzyła, że życie to dar, chodziła z nosem "na kwintę", nigdy nie była zadowolona. Po latach dopadła ją choroba - rak. Dla kobiet to szczególnie ciężki moment życia, gdy tracą włosy, siły, chęć życia. Co autorka książki zrobiła w tej sytuacji? Postanowiła walczyć, wziąć się z chorobą "za bary" i nie dać się złamać. Bardzo cenna pozycja dla tych, którzy nieco pogubili się w życiu i zastanawiają się nad swoim szczęściem. Książka pomaga wyjść z osobistego kryzysu lub impasu.
Polecamy każdemu, bo napawa optymizmem i entuzjazmem.
Książka Marii Ulatowskiej zatytułowana "Prawie siostry" to powieść, która pokazuje nam, jak trudno czasem poradzić sobie z emocjami i skomplikowanymi sytuacjami z jakimi musimy się zmierzyć. To lektura opowiadająca nie tylko o przyjaźni, ale też o miłości, nie wyłącznie do mężczyzny, ale także do zwierząt, do osieroconych dzieci, do osoby, która choć niezwiązana jest z nami więzami krwi, może stać się naszą ukochaną ciocią. To powieść o wierności, lojalności, o zdradzie, o tym, jak ważna jest pamięć o naszych bliskich, choć trzeba dalej żyć i być szczęśliwym, nie zapominać o żywych. Nie powinniśmy zamykać się w naszym cierpieniu, uparcie wierzyć, że nic dobrego już nas nie spotka, bo może właśnie tuż obok jest ktoś pozornie obcy, a tak naprawdę najbliższy naszemu sercu? Wystarczy tylko otworzyć oczy i pobiec za niesfornym czworonogiem, który ma ochotę pobiegać samopas. Nigdy nic nie wiadomo, jak mogą potoczyć się nasze losy.
Polecamy!!!
W spotkaniu wzięło udział 20 osób.
Monika Silarska
